Το Μετρό της Μόσχας άνοιξε το 1935. Τα πολυτελή αρχιτεκτονικά του σχέδια αναδεικνύουν το λαμπρό του μέλλον. Ο Στάλιν έδινε οδηγίες στους αρχιτέκτονες για να ενσαρκώσει την έννοια της λέξης Svet ή φως και της φράσης svelt loe budushcee: λαμπρό μέλλον.

Κάποιοι από τους σταθμούς διαθέτουν προτομές σοβιετικών ηγετών όπως του Λένιν. Για την κατασκευή των σταθμών εργάστηκαν συνολικά περίπου 75.000 εργαζόμενοι με το σύνθημα «Όλη η χώρα εργάζεται για το Μετρό».

Αυτά τα «παλάτια για τους ανθρώπους», όπως τα χαρακτήρισε ο Στάλιν, ήθελαν να υπενθυμίσουν στους ανθρώπους πως τα χρήματα που συγκεντρώνονταν από τη φορολογία ξοδεύονταν σε κοινωφελή έργα.

Περίτεχνοι πολυέλαιοι, μαρμάρινοι τοίχοι, χάλκινες στήλες, μοναδικά ψηφιδωτά, βιτρό παράθυρα ομορφαίνουν τους σταθμούς οι οποίοι συνδυάζουν την ευγένεια του μπαρόκ και του κλασικού με τη σοβιετική ιδέα για να απεικονίσουν τα ιδανικά.

Ο σοσιαλιστής φιλόσοφος Nicolay Chernyshevsky σε μια φράση του περικλείει το στόχο της δημιουργίας αυτών των παλατιών είπε: «Η τέχνη δεν έχει χρήση, εκτός αν εξυπηρετεί την πολιτική».

Οι πρώτοι σταθμοί αποτελούν ένα εκλεκτικό μείγμα μπαρόκ, κλασικισμού, σοβιετικού ρεαλισμού και σχεδόν θρησκευτικής εικονογράφησης με παραστάσεις σημαντικών νικών και σκηνές από τον αθλητισμό, τη βιομηχανία, τη γεωργία, το πολεμικό παρελθόν, το φωτεινό μέλλον και την ηρωική εργατική τάξη.

Φυσικά δεν θα μπορούσε να απουσιάζει η Οκτωβριανή Επανάσταση.

Τα τεχνουργήματα περιλαμβάνουν ανάγλυφα, ζωοφόρους, μαρμάρινα και χάλκινα αγάλματα, βιτρό παράθυρα και αμέτρητα ψηφιδωτά φτιαγμένα από γυαλί, μάρμαρο και γρανίτη.