ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

Άγνοια ή έλλειψη κοινής λογικής;

Tweet
Share
Tweet
Share

Του Πάνου Τσαγκαράκη

Φανταστείτε, σε ένα περιβάλλον αγοράς, όπως αυτό που βιώνουμε σήμερα, όπου οι καταναλωτές βάλλονται από παντού, το διαθέσιμο εισόδημά τους για την κατανάλωση προϊόντων, ακόμα και τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης, μειώνεται όλο και περισσότερο, που άλλοι έχουν πέσει σε κατάθλιψη και είναι σαστισμένοι, άλλοι έχουν αγανακτήσει, και οι περισσότεροι στερούνται περίσσιας υπομονής, να βρίσκονται σε καταστήματα ειδών διατροφής, τα οποία να λειτουργούν σαν να έχουν μείνει χρόνια πίσω, όσον αφορά τους κανόνες εξυπηρέτησης πελατών, τη διευκόλυνσή τους και την εμπειρία που θα πρέπει να αποκομίζουν από αυτά.

Παρατηρώντας ένα τέτοιο κατάστημα από κοντά, και σε εβδομαδιαία βάση, μου γεννάται το ερώτημα, αν ο ιδιοκτήτης του ταλαιπωρεί τους πελάτες του από άγνοια, σχετικά με τα παραπάνω, ή από απλή έλλειψη κοινής λογικής.

Προσωπικά πιστεύω, ότι στην προκειμένη περίπτωση, συμβαίνει το δεύτερο. Το θέμα αφορά, ένα από τα καταστήματα κάποιας γνωστής αλυσίδας – μίνι μάρκετ της περιοχής μου, όπου πηγαίνω κάθε Σάββατο για τα ψώνια της εβδομάδας. Και κάθε φορά γίνομαι μάρτυρας του ίδιου δράματος. Όπως είναι γνωστό σε όλα τα σούπερ μάρκετ της αγοράς, οι καταναλωτές βλέπουν τα σήματα των πιστωτικών καρτών, με τις οποίες μπορούν να πληρώσουν, σε όλα τα ταμεία. Μάλιστα, αυτά που έχουν προγράμματα πιστότητας για τους πελάτες τους έχουν και member club cards, με τη χρήση των οποίων είτε τους προσφέρουν ειδικές τιμές στα είδη που πωλούν, είτε τους κάνουν κάποιες επιστροφές, κλπ. Και σε κάθε ταμείο, ακόμα και στα επονομαζόμενα express, που εξυπηρετούν λίγα σε αριθμό ψώνια, υπάρχει η ειδική μηχανή που διαθέτουν οι τράπεζες σε όλα τα καταστήματα που συνεργάζονται μαζί τους, με την οποία ο καταναλωτής πληρώνει με την πιστωτική του κάρτα, σε κάθε ταμία και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα υπογράφει την απόδειξη της μηχανής και φεύγει.

Σκεφτείτε, λοιπόν, τι θα συνέβαινε σε ένα σουπερμάρκετ, στην περίπτωση που δεν είχαν όλα τα ταμεία αυτά τα (δωρεάν επαναλαμβάνω), μηχανάκια, σε μια ουρά με δέκα ανθρώπους να περιμένουν υπομονετικά σε ένα ταμείο, ξαφνικά να βλέπουν την ταμία να σηκώνεται από τη θέση της, να διασχίζει το κατάστημα και να πηγαίνει στον πάγκο του υπευθύνου, όπου εκεί υπάρχει το μόνο μηχάνημα, να περνάει την κάρτα του πελάτη, να περιμένει την έγκριση και μετά να επανέρχεται στη θέση της για να υπογράψει ο πελάτης και να φύγει.

Χάος. Χάος, αυτό θα συνέβαινε. Όπως συμβαίνει κάθε φορά, που κάποιος πελάτης του μίνι μάρκετ που επισκέπτομαι, αποφασίζει να χρησιμοποιήσει την πιστωτική του κάρτα. Και εδώ τίθεται το ερώτημα. Μήπως κάποιοι ιδιοκτήτες αλυσίδων μίνι μάρκετ, στερούνται κοινής λογικής; Μήπως είναι βλάκες (που δεν το πιστεύω); Η μήπως συμμερίζονται τη δυσκολία των καταναλωτών να επιβαρύνουν τις πιστωτικές τους κάρτες, χρεώνοντας σε αυτές τα αγαθά που αγοράζουν και βρήκαν τον τρόπο να τους αποτρέπουν; Ή εμμέσως, θέλουν να γνωστοποιήσουν ότι δέχονται με δυσκολία πιστωτικές κάρτες, για να αποφεύγουν οι πελάτες τους να τις χρησιμοποιούν και να πληρώνουν με μετρητά; Μήπως, απλώς δεν αντιλαμβάνονται ότι στους καταναλωτές σήμερα δεν περισσεύουν ούτε τα χρήματα, ούτε η υπομονή, αλλά το κυριότερο, δεν περισσεύει η κατανόηση σε τέτοιες, αν μη τι άλλο ξεπερασμένες, πρακτικές!



Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: Προηγούμενο θέμα Επόμενο θέμα

Προσθήκη σχολίου

Premium Penna Reporter Mamamia CityWoman