Λίγους μήνες αργότερα, ένας Τούρκος αξιωματούχος χτυπήθηκε βάναυσα από πέτρα που εκσφενδονίστηκε προς το μέρος του κατά τη διάρκεια αγώνα της Super League. Το ματς αναβλήθηκε καθώς οι φανατισμένοι οπαδοί εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο και προσπάθησαν να επιτεθούν στο διαιτητή. Το περιστατικό συνέβη το Μάρτιο του 2010 και φυσικά τα επεισόδια δεν σταμάτησαν εκεί. Ο κατάλογος των επιθέσεων είναι μακρύς και αποτελεί πλήγμα για το τουρκικό ποδόσφαιρο.

Η βία στα γήπεδα αποτελεί το μεγάλο αγκάθι του παγκόσμιου ποδοσφαίρου 

Οι Αρχές εστιάζουν το βλέμμα τους στους τρόπους αντιμετώπισης του τραγικού φαινομένου. Η τιμωρία σαφώς παίζει καθοριστικό ρόλο για την καταπολέμηση παρόμοιων περιστατικών, αυτές που μέχρι σήμερα ωστόσο επιβάλλονται δεν είναι βαριές. Ο χούλιγκαν Mustafa Ozel που χτύπησε βάναυσα το Fernandes το 2013 τιμωρήθηκε με φυλάκιση ενός έτους, ενώ σήμερα, δύο μόλις χρόνια μετά το συμβάν, κυκλοφορεί ανενόχλητος και μπορεί να μπει σε οποιοδήποτε γήπεδο θέλει χωρίς κανένα κώλυμα. Την ίδια στιγμή, η τουρκική ομοσπονδία ποδοσφαίρου οφείλει να επιβάλλει πειθαρχικές κυρώσεις στους προέδρους των ομάδων, οι οποίοι δεν κάνουν τίποτα για να προστατέψουν το άθλημα. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις υποκινούν οι ίδιοι τους οπαδούς τους.

Τον περασμένο μήνα, ο πρόεδρος ενός αθλητικού συλλόγου, εν ονόματι Aziz Yildirim, δήλωσε μιλώντας στα ΜΜΕ: «Αν ο διαιτητής Ozgur Yankaya δράσει κατά της ομάδας μας άλλη μία φορά, δεν θα φύγει εύκολα από το γήπεδο». Οι αρμόδιοι επισημαίνουν πως αν η πράξη παραμένει ατιμώρητη, θα επαναληφθεί. Όσοι δεν υπάρχει πρόληψη, το πρόβλημα θα διαιωνίζεται και το ποδόσφαιρο θα νοσεί. «Το θέμα είναι να κρατήσουμε τον παλμό του παιχνιδιού ζωντανό και όχι απλά να παρακολουθούμε αμέτοχοι», σημειώνει ο Ugur Meleke που εργάζεται ως αθλητικός συντάκτης στην εφημερίδα Milliyet.