Μια νέα έρευνα που πραγματοποιήθηκε από οικονομολόγους του Πανεπιστημίου του Warwick, αποκαλύπτει πως το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα των Άγγλων του Μεσαίωνα ήταν, όχι μόνο μεγαλύτερο, αλλά περισσότερο από το διπλάσιο, σε σχέση με το σημερινό κατά κεφαλήν εισόδημα των κατοίκων των πτωχότερων χωρών του πλανήτη μας.

Στη μελέτη, με τίτλο «British Economic Growth 1270-1870», που εκδόθηκε από το Centre on Competitive Advantage in the Global Economy (CAGE) του Πανεπιστημίου του Warwick, οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι συνθήκες διαβίωσης στη μεσαιωνική Αγγλία, ήταν μακράν καλύτερες από τις συνθήκες διαβίωσης που επικρατούν στους «κοκαλιάρηδες» (όπως αποκαλούνται) στα σημερινά πτωχά κράτη.

Ωστόσο, οι ερευνητές του Warwick, ανακάλυψαν, ότι το κατά κεφαλήν εισόδημα των Εγγλέζων κατά τον Μεσαίωνα, ήταν της τάξης των 1.000 δολαρίων (σε τιμές 1990). Ακόμα και την παραμονή του «Μαύρου Θανάτου» το 1348 - 1349, της πανούκλας που αφάνισε σχεδόν το μισό πληθυσμό της Ευρώπης στα μέσα του 14^ουαιώνα, το κατά κεφαλήν εισόδημα των Εγγλέζων ανερχόταν στα 800 δολάρια (τιμές 1990). Οι εκτιμήσεις των οικονομολόγων για τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, δείχνουν επίσης ότι το κατά κεφαλήν εισόδημα τους, κατά την αντίστοιχη περίοδο, ανερχόταν σε περισσότερα από 400 δολάρια.

Το ποσό των 1.000 δολαρίων ξεπερνά κατά πολύ το σημερινό εισόδημα χωρών όπως το Ζαΐρ, η Αϊτή ή το Αφγανιστάν, σε τιμές 1990 πάντα. Ο καθηγητής οικονομικών του πανεπιστημίου, Stephen Broadberry, επικεφαλής της έρευνας, δήλωσε: «η εργασία μας ρίχνει νέο φως στο οικονομικό παρελθόν, αποκαλύπτοντας ότι τα κατά κεφαλήν εισοδήματα στη μεσαιωνική Αγγλία υπήρξαν σημαντικά υψηλότερα από αυτά των πτωχότερων χωρών του σύγχρονου κόσμου. Η πλειονότητα του βρετανικού πληθυσμού τον Μεσαίωνα, είχε τη δυνατότητα να ξοδέψει όσα χρειάζονταν για ένα «αξιοπρεπές καλάθι» με καταναλωτικά αγαθά, στα οποία μπορούσαν να συμπεριλάβουν την περιστασιακή απόλαυση ορισμένων αγαθών πολυτελείας. Στο τέλος του Μεσαίωνα, οι Εγγλέζοι, ήταν σε θέση να συμπεριλαμβάνουν στο καθημερινό τους γεύμα μια ποικιλία ειδών διατροφής, από κρέας και γαλακτοκομικά προϊόντα έως και μπύρα. Όπως επίσης και τα λιγότερο επεξεργασμένα σιτηρά, τα οποία αποτελούν το διαιτολόγιο διαβίωσης των κατοίκων των σύγχρονων πτωχών χωρών»

Πέραν της σημασίας των ευρημάτων για τις συνθήκες που επικρατούσαν στην Αγγλία και τη λοιπή Ευρώπη πριν από τη βιομηχανική επανάσταση, μπορεί κανείς να εξάγει και άλλα συμπεράσματα.

Κάνοντας μια αναγωγή στη σημερινή αγοραστική δύναμη του μέσου Έλληνα και ιδιαίτερα των 2 εκατομ. που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, του 1. 5 εκατομ. ανέργων, την ακρίβεια των σημερινών προϊόντων διατροφής στην Ελλάδα, αλλά και την ολοένα διογκούμενη ανεργία και τη μείωση των εισοδημάτων των συνταξιούχων, φοβάμαι πως αν δεν ανατραπούν σύντομα τα δεδομένα, οδεύουμε στο να συμπεριληφθούμε στον κατάλογο των χωρών όπου διαβιούν «κοκαλιάρηδες» (bare bones subsistence), όπως το Ζαΐρ ($ 249 μέσο εισόδημα κατά κεφαλήν – βάση = 1990) και το Μπουρούντι ($ 479).