Το σημείο που σχολιάστηκε ιδιαίτερα στους διαδρόμους της συνεδρίασης, ήταν, όταν αναφερόμενος στις δυσκολίες της διαπραγμάτευσης, υπογράμμισε πως ήταν «ναρκοθετημένη» σε κάθε βήμα τόσο από τις συντηρητικές δυνάμεις στην Ευρώπη όσο και από τον «συνένοχο» Σαμαρά και την κυβέρνησή του.

«Στόχος ήταν η φθορά και η ανατροπή της κυβέρνησης ώστε να υλοποιηθεί το σενάριο της αριστερής παρένθεσης και το σχέδιο αυτό είχε ως εργαλεία τη χρηματοπιστωτική ασφυξία, τα άδεια ταμεία και την οριακή κατάσταση των τραπεζών» είπε χαρακτηριστικά.

Ιδιαίτερη αξία επίσης έχει η παραδοχή του πρωθυπουργού ότι υπήρξε έλλειμμα προετοιμασίας, έστω κι αν το απέδωσε σε αντικειμενικούς λόγους.

Μολονότι η κυβέρνηση, όπως είπε, ανέμενε κάποιες από τις δυσκολίες που παρουσιάστηκαν και θεωρητικά τις είχε συζητήσει και προεκλογικά, στην πράξη είχε περιορισμένα περιθώρια κινήσεων και βρέθηκε χωρίς χρόνο και μέσα διακυβέρνησης με μοναδικό όπλο την αποφασιστικότητά της.

Στον αντίποδα, επισήμανε εμφατικά ότι η κυβέρνηση είχε στα χέρια της ένα δυνατό διαπραγματευτικό χαρτί, την εκτίμηση περί γενικότερης ανησυχίας για οικονομική και γεωπολιτική αποσταθεροποίηση, γεγονός που οδήγησε δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Κίνα «σε μια πιο θετική και υπεύθυνη θέση, σε σχέση με τον ευρωπαϊκό άξονα της λιτότητας».