Συμφώνησαν σε όλα και ο Μάριο, ξεκίνησε την ίδια μέρα τη δύσκολη, αλλά γεμάτη προκλήσεις νέα του δουλειά.

Ο Τζον, το αφεντικό του τον σύστησε στους υπόλοιπους διευθυντές σαν εκτελεστικό διευθύνοντα σύμβουλο της επιχείρησης και ζήτησε από όλους να σταθούν δίπλα του. Μετά, πήρε τον Μάριο και του έδειξε το γραφείο του και ακολούθως του σύστησε τη γραμματέα του.

Πήρε τον Μάριο δυο εβδομάδες για να μελετήσει το ιστορικό της εταιρίας και να καταλάβει που – και σε ποιο τμήμα – είχε πρόβλημα. Κάλεσε όλους τους διευθυντές σε μια συνάντηση και χωρίς περιττές αναφορές, για το ποιος φταίει, τους ζήτησε εντός μιας εβδομάδας να του παρουσιάσουν τα στρατηγικά τους σχέδια αντιμετώπισης των προκλήσεων της αγοράς,  συμπεριλαμβανομένου αυτού της παραγωγής.

Αφού έλαβε τα σχέδια, από τους διευθυντές των τμημάτων κάλεσε τον διευθυντή παραγωγής του εργοστασίου για να τον ενημερώσει για τις δυνατότητες αύξησης της παραγωγής των προϊόντων και την επάρκεια των μηχανών. Ο διευθυντής παραγωγής του εξήγησε ότι αντιμετώπιζε δυο προβλήματα: Πρώτον, η πρόεδρος του σωματίου των εργαζομένων (η οποία ήταν και η υπεύθυνη του λογιστηρίου της επιχείρησης), αρνούνταν, οι εργαζόμενοι, να δουλέψουν τρεις βάρδιες εκτός, κι αν η διεύθυνση τους έδινε 10% αύξηση στις αποδοχές τους. Δεύτερον, το 50% των μηχανών, ήταν παλιάς τεχνολογίας και αδυνατούσαν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες της παραγωγής.

Ο Μάριο, προχώρησε γρήγορα και μεθοδικά. Αγόρασε τις μηχανές που απαιτούντο, ανανέωσε τη γραμμή παραγωγής με νέα προϊόντα  - προς μεγάλη ικανοποίηση του τμήματος των πωλήσεων, το οποίο έφερε πίσω 100% αύξηση σε πωλήσεις και επικεντρώθηκε στο πώς να μεταπείσει την πρόεδρο του σωματίου των εργαζομένων για την τρίτη βάρδια.

Μια βραδιά, που είχε μείνει στο γραφείο μέχρι αργά, κάλεσε την διευθύντρια του λογιστηρίου και πρόεδρο του σωματίου των εργαζομένων, για να του εξηγήσει ορισμένα οικονομικά στοιχεία. Όταν αυτή, μπήκε στο γραφείο του πρόσεξε ότι ήταν μια αρκετά ωραία γυναίκα που το ντύσιμο της, όμως, δεν την κολάκευε. Μελαχρινή, με μεγάλα μαύρα μάτια και σαρκώδη χείλη, με καλλίγραμμο σώμα και πολύ λεπτές γάμπες. Κάθισε απέναντι του και χαμογελώντας του είπε «πως και έτσι, με θυμηθήκατε?». Ο Μάριο, διέκρινε μια νότα ειρωνείας στον τόνο της φωνής της και με τον τρόπο του, της είπε «αγαπητή μου, όλα και ο καθένας στη σωστή στιγμή».

Εκείνη του χαμογέλασε πλατιά, δείχνοντας ξαφνιασμένη με την ετοιμολογία του και έπεσαν στη μελέτη των στοιχείων του προϋπολογισμού της επιχείρησης.

Κάποια στιγμή τέντωσε τα χέρια της πάνω από το κεφάλι της και του είπε « α, η ώρα πήγε 10 κι άλας, δεν κουράστηκες?». Αυτό, ακριβώς περίμενε ο Μάριο να ακούσει για να κάνει την κίνηση του. «Ναι, λίγο, τι θα ΄λεγες να σου έκανα το τραπέζι κάπου για να σου δείξω την ευχαρίστηση μου, που κάθισες τόσες ώρες και μάλιστα, χωρίς να τις πληρώνεσαι?». Με έκπληξη την άκουσε να του λέει, μ ένα παιχνιδιάρικο τόνο, αυτή τη φορά στη φωνή της «ωραία, αν και αυτό, είναι το λιγότερο που θα μπορούσες να κάνεις».

Την πήγε στο αγαπημένο του ιταλικό ρεστοράν, του Nanni’s, στη Λέξινγκτον . Μπαίνοντας στο εστιατόριο, ο Αντόνιο, ο μετρ, τον χαιρέτησε εγκάρδια καθώς και την Σάντι (έτσι, έλεγαν την διευθύντρια του λογιστηρίου), και του ζήτησε να καθίσουν στο μπαρ, μέχρι να αδειάσει κάποιο τραπέζι. Ο Μάριο έπιασε από το μπράτσο την Σάντι και ένοιωσε να το σφίγγει στα πλευρά της κοιτώντας τον ταυτόχρονα μ ένα αινιγματικό ύφος. Κάθισαν στο μπαρ και αφού ήπιαν τα ποτά τους, ήρθε ο Αντόνιο και του είπε ότι το τραπέζι τους ήταν έτοιμο.

Έφαγαν, πήγαν για ποτά, ήπιαν και κατέληξαν στο σπίτι της Σάντι για ένα “nigh tcup”. Αυτό, ήταν, ο Μόριο μετά από μια εβδομάδα δυνατών, αισθησιακών στιγμών που του πρόσφερε, την έπεισε τελικά να συμφωνήσει στη τρίτη βάρδια και από το δεύτερο εξάμηνο του έτους, θα ενέκρινε μια αύξηση στις αποδοχές των εργαζομένων της τάξης του 5% και, αν οι πωλήσεις και τα έσοδα της εταιρίας ήταν αυτά που περίμενε και το επέτρεπαν, στο τέλος του έτους, θα τους έδινε ακόμα ένα 7%.

Το έτος, από πλευράς πωλήσεων και εσόδων,  έκλεισε καλύτερα από ότι είχε υπολογίσει ο Μάριο και η ομάδα του. Το αφεντικό του Μάριο, είχε ενθουσιαστεί, σε τέτοιο σημείο, που δεν άντεξε, και σε μια κατ ιδίαν συνάντηση του με τον Μάριο, τον ρώτησε «μα καλά, πως κατάφερες την Σάντι, να αλλάξει γνώμη και να συμφωνήσει σε μικρότερη αύξηση των αποδοχών των εργαζομένων?». Απλά, του απάντησε ο Μάριο, "όταν δεν μπορείς να νικήσεις την εχθρό σου, την κάνεις… ερωμένη σου!"

Η δε σχέση του με την Σάντι, κράτησε για τρία χρόνια!.