Οι ειδικοί είχαν επισημάνει πως το Rana Plaza είναι ένα μόνο από τα 5000 εργοστάσια ενδυμάτων στο Μπαγκλαντές, πολλά από τα οποία λειτουργούν με ελλιπή μέτρα υγιεινής και ασφάλειας.

Το 70% που επέζησε της κατάρρευσης στη πλειοψηφία του βαριά τραυματισμένο

Η στατική του συγκεκριμένου κτιρίου δεν άντεχε τον βαρύ εξοπλισμό και οι τρεις επιπλέον όροφοι είχαν παράνομα ανεγερθεί. Η εφημερίδα New York Times είχε γράψει για τον ιδιοκτήτη του πως πρόκειται για έναν άνθρωπο που ασκούσε την εξουσία με τον πιο ωμό τρόπο, ενώ σχετιζόταν με όπλα, ναρκωτικά, πολιτικούς, καταπατήσεις γης, θολές άδειες ιδιοκτησίας και ανέγερσης.

Πολλοί κατηγόρησαν την κυβέρνηση για αδιαφορία για έλεγχο αλλά και για ροπή στη διαφθορά μέσω συναλλαγών με οικονομικά συμφέροντα. Τα θετικά νέα είναι ότι τους μήνες που ακολούθησαν την κατάρρευση του Rana Plaza, σημειώθηκε αύξηση των εγγραφών στις ενώσεις εργαζομένων της υφαντουργίας και αν και μόνο 5% των εργατών του Μπαγκλαντές είναι μέλη των σχετικών σωματείων, η εξέλιξη αυτή φαίνεται ότι βοήθησε την διεκδίκηση για αύξηση του κατώτατου μισθού και ασφάλεια στους χώρους εργασίας.

Το νομικά δεσμευτικό «Σύμφωνο» για την ασφάλεια των κτιρίων στο Μπαγκλαντές υπό την εποπτεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Εργασίας και μη κυβερνητικών οργανώσεων, ενέπλεκε τα εγχώρια και διεθνή συνδικάτα, τους εμπόρους και τις διεθνείς φίρμες ενδυμάτων. Οι επιθεωρητές του «Συμφώνου» κάλυψαν μικρό αριθμό εργοστασίων, αδιαφόρησαν για αμοιβές και ώρες εργασίας, ενώ όπου χρειάστηκε να κλείσουν εργοστάσια για ζητήματα στατικής, οι εργάτες δεν έλαβαν αποζημιώσεις ή δεν τοποθετήθηκαν αλλού. To «Σύμφωνο» πρόκειται να λήξει σε τέσσερα χρόνια και δεν έχει αναληφθεί πρωτοβουλία για εφαρμογή του και σε άλλες χώρες, με παρόμοιες συνθήκες εργασίας με αυτές του Μπαγκλαντές.

Προς το παρόν, το 70% που επέζησε της κατάρρευσης, στη πλειοψηφία του βαριά τραυματισμένο, με ακρωτηριασμούς και ψυχικά τραύματα, συνεχίζει να ψάχνει δουλειά στη Σαβάρ αλλά χωρίς αποτέλεσμα.