ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

Το Μάρκετινγκ του Αμερικανικού Ονείρου

Tweet
Share
Tweet
Share

Του Πάνου Τσαγκαράκη

Ο ορισμός, και το νόημα του Αμερικανικού Ονείρου, όπως ορίστηκε από τον James Truslow Adams, ο οποίος πρώτος μίλησε για αυτό στο βιβλίο του το 1931, το Epic of America, λέει: Το Αμερικανικό Όνειρο, δεν είναι η απόκτηση ενός αυτοκινήτου, ούτε καν οι υψηλές αποδοχές ενός πολίτη, αλλά, είναι το Όνειρο μιας κοινωνικής τάξης στην οποία ο κάθε ένας, άνδρας και γυναίκα, θα έχει τη δυνατότητα να αποκτήσει την κοινωνική αναγνώριση στο έπακρο, ανάλογα την ικανότητα και την ποιότητα που τον διακρίνει, και θα αναγνωρίζεται από τους άλλους γι’ αυτό που είναι- και όχι για τα υλικά που κατέχει- είτε αυτά είναι προϊόντα κληρονομιάς, είτε τα απόκτησε, μέσα από κάποιες συγκυρίες.

Το Αμερικανικό Ονειρο! το όνειρο, που έκανε γενιές ολόκληρες να πιστέψουν σ' αυτό, ερμηνεύτηκε με διάφορους τρόπους από τους πολιτικούς όλων των παρατάξεων, από πυρήνας αξιών, σε συντριπτική έκφραση υλισμού και εύκολης αποζημίωσης.

Τον λόγο που οι ΗΠΑ, έφτασαν στη σημερινή οικονομική κρίση, ο John Quelch*, σε άρθρο του στο Harvard Business Review, τον αποδίδει στην απληστία των τραπεζιτών της Wall Street, και στην κατασκευή πλασματικών αιτήσεων για mortgage loans υψηλού ρίσκου, από επιδέξιους mortgage brokers και τραπεζίτες, οι οποίοι γνώριζαν ότι το ρίσκο που έπαιρναν, μια μέρα, θα καλούνταν να το πληρώσουν άλλοι, τρίτοι, ανυποψίαστοι αποδέκτες.

Οι μεν, υψηλόβαθμοι πολιτικοί, επιδόθηκαν σ' ένα κυνήγι ψήφου, εισάγοντας συνεχώς μικρότερα φορολογικά μέτρα, πιστεύοντας έτσι, ότι όσα περισσότερα χρήματα μπορούν να φυλάξουν οι πολίτες της χώρας, τόσο κοντύτερα και γρηγορότερα στην κατάκτηση του ονείρου θα είναι. Αλλά, ακόμα κι’ αυτοί, οι ίδιοι πολιτικοί, ήταν απρόθυμοι σε οποιαδήποτε αύξηση των φόρων, όταν αυτό μάλιστα ήταν απαραίτητο για την βελτίωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού έφτασε τα τελευταία οκτώ χρόνια, σε ύψος ρεκόρ, με την πρόβλεψη να ανέλθει στο 3,8% του ΑΕΠ, για το 2009. Όλα αυτά, αντικατοπτρίζουν μια κυβέρνηση που ζούσε και ζει, πάνω από τις ανάγκες της, σαν “ένας μεθυσμένος ναύτης”, όπως πολύ χαρακτηριστικά λέει στο άρθρο του ο John Quelch, θέτοντας έτσι τον εαυτό της, σαν παράδειγμα προς αποφυγή, στα μάτια του μεσαίου αμερικανού πολίτη.

Οι δε, “αριστεροί” πολιτικοί, φέρουν την ιδία ευθύνη, γιατί τοποθέτησαν το Αμερικανικό Όνειρο σε μια κορνίζα, με υλιστικό περιεχόμενο. Δηλώνοντας ότι, η μείωση κατά 2.000 δολάρια του μέσου οικογενειακoύ εισοδήματος, λόγω του πολέμου με το Ιράκ, κατέστησε ανέφικτο το όνειρο.

Οι Marketers, και οι Πολιτικοί, χωρίς αμφιβολία βοήθησαν στην παρερμηνεία του Αμερικανικού Ονείρου, μέσα από ένα μπαράζ εμπορικών διαφημίσεων, έστρεψαν την προσοχή του αμερικανού πολίτη στην απόκτηση και κατανάλωση αγαθών και άλλων προϊόντων, αλλάζοντας τον προσανατολισμό του, δημιουργώντας του την αίσθηση, να είναι πρώτα καταναλωτής, και ύστερα πολίτης της χώρας.

dream

Οι προσφορές των πιστωτικών καρτών πλημύρισαν την αλληλογραφία τους, τα ΜΜΕ, υποστηριζόμενα από διαφημίσεις, ενθάρρυναν τους πολίτες να ονειρεύονται celebrity lifestyles, να προλαβαίνουν τα νούμερα του Dow Jones, με την απόκτηση περισσότερων υλιστικών αγαθών, ακόμα και ο Πρόεδρος Bush, μετά την 9/11/, απευθύνθηκε στους αμερικανούς, καλώντας τους να ξεπεράσουν την τρομερή αυτή μέρα, με το να βγουν shopping.

Το γεγονός, όμως, είναι ότι, υπάρχουν, ακόμα και σήμερα οι πραγματικές αξίες του Αμερικανικού Ονείρου. Και τις εκφράζει, ο νέος Πρόεδρος Της Αμερικής, ο Barak Obama!!!

*Ο John Quelch, είναι καθηγητής του πανεπιστήμιου του Harvard Business School.



Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: Προηγούμενο θέμα Επόμενο θέμα

Προσθήκη σχολίου

Premium Penna Reporter Mamamia CityWoman