Ο άνθρωπος είναι τέρψη ανθρώπου. Μολοντούτο, στην εποχή όπου τα τεχνολογικά επιτεύγματα διαδέχονται το ένα το άλλο και οι λύσεις των καθημερινών προβλημάτων μας βρίσκονται ένα πάτημα κουμπιού μακριά, ο πυρήνας των ανθρώπινων σχέσεων βάλλεται ανεπανόρθωτα.

Ποιο είναι άραγε το πραγματικό κόστος και ο αντίκτυπος της αδιαμφισβήτητης αυτής τεχνολογικής εξέλιξης στις ανθρώπινες σχέσεις;

Η τεχνολογία της πληροφορίας, το διαδίκτυο, πέρα από χρήσιμο εργαλείο ξαφνικά εμφανίζεται ως ένα ιδιαίτερα ελκυστικό καταφύγιο για τα μικρά και προσωπικά μας αδιέξοδα. Ο σύγχρονος homo communicans (επικοινωνών άνθρωπος) προτιμά να βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με τον κόσμο που τον περιβάλλει, μέσω της τεχνολογίας, παρά να απολαμβάνει τη "σιωπή" της ηθελημένης απομόνωσης ή ανάλογα τον "θόρυβο" της διαπροσωπικής επικοινωνίας. Έτσι το νόημα της επαφής εξαϋλώνεται, ευτελίζεται και σταδιακά πεθαίνει, καθώς η ψηφιακή επικοινωνία, παρά το γεγονός ότι είναι ψυχρή και απρόσωπη επιφέρει τον κορεσμό για πραγματική επαφή.

Αποξενωμένοι και μόνοι ανακαλύπτουμε πλέον πως είμαστε θύματα του τραγικού δημιουργήματος, το οποίο κινδυνεύει μάλιστα να γίνει δυνάστης μας. Οφείλουμε ως όντα αμιγώς κοινωνικά, να επαναπροσεγγίσουμε τις σχέσεις του ανθρώπου με την τεχνολογία και να χαλιναγωγήσουμε το δημιούργημά μας χωρίς να του επιτρέπουμε να μας καταδυναστεύει.

Παναγιώτης Ζαΐμης