ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

Οι παρέες γράφουν την Ιστορία Νο2

Tweet
Share
Tweet
Share

Μία άλλη παρέα που γράφει την Ιστορία ενός σωματείου είναι οι αθλητές της ομάδας του.
Σε μία ομάδα κατ'ανάγκη ζυμώνονται μεταξύ τους διαφορετικές και ετερόκλητες προσωπικότητες. Βρίσκονται γυμνοί στα αποδυτήρια και μοιράζονται το σαπούνι άνθρωποι, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα γύριζε τα μάτια του ο ένας στον άλλο. Συμβιώνουν και συναγελάζονται τις ώρες του κοινού μόχθου ο ωραίος με τον άσχημο, ο ψηλός με τον κοντό, ο πιτσιρικάς με την γεροντάρα, ο πλούσιος με τον φτωχό, ο επιστήμονας με τον μπετατζή, ο τρελάρας με τον μαζεμένο, ο λευκός με τον έγχρωμο κ.ο.κ. Δηλαδή, υπάρχει μια ιδιότυπη "κομμούνα" με μόνον κοινωνικά χαρακτηριστικά και όχι πολιτικά. Αυτή λοιπόν η παρέα της διαφορετικότητας μοιράζεται με τα ίδια συναισθήματα την λύπη, την χαρά, την ταβέρνα, την καφετέρια, τα ταξίδια, τα ίδια δωμάτια στα ξενοδοχεία. Αυτός είναι ο πρώτος κεντρικός πυλώνας του αθλητισμού. Στο να γνωρίσει και να φέρει κοντά και - πολλές φορές δια βίου - παιδιά που δεν θα μπορούσαν σε άλλες εκφάνσεις της ζωής να συναντηθούν και εν συνεχεία να γίνουν φίλοι.

Ο δεύτερος πυλώνας του αθλητισμού είναι αυτός της αξιοκρατίας. Στην Ελλάδα των σύγχρονων όντων (των Νεοελλήνων) δύο μόνο εκδηλώσεις συνεχίζουν να ενέχουν αυτήν την έννοια. Ο αθλητισμός στην πρωτογενή μορφή του και οι πανελλήνιες εξετάσεις για τα Α.Ε.Ι. Όλες οι άλλες εκδηλώσεις είναι διάτρητες και βάλλονται από νεποτισμό, ρουσφετισμό, χρηματισμό, κουμπαριές και τα τοιαύτα. Στον αθλητισμό ο άξιος και ικανός θα παίξει, ο κόσμος να χαλάσει. Κανείς δεν μπορεί καταληκτικώς να τον σταματήσει. Όσο και να διαμαρτύρεται ο μη χαρισματικός γιος ή ανιψιός του τάδε εφόρου ή προέδρου, ότι δεν έχει αρκετά λεπτά συμμετοχής... Διότι η παρέα θέλει και πρέπει να νικήσει στον αγώνα. Και στην παρέα των ιδρωσκόντων το ιμάτιο τους δεν περισσεύει χώρος για παρίες. Άσε δε που η παρέα των αξιωών έχει τα ανακλαστικά της επιβίωσης της και απομονώνει παικτικώς τους ρηξικέλευθους.

Αυτές οι δύο έννοιες - της φιλίας και της αξιοκρατίας - είναι που συντηρούν το μαχητικό πνεύμα, χαλυβδώνουν τη βούληση, γεμίζουν κουράγιο και ικανοποίηση την παρέα των αθλητών και θεραπεύουν την απογοήτευση μίας πιθανής ήττας.
Αυτοί οι δύο πυλώνες είναι και η "αντιβιωση" που απαιτείται (πέραν των τεχνικών και αθλητικών παραμέτρων) για να υγιαίνει η παρέα των αθλητών και να υπάρχει το επονομαζόμενο "καλό κλίμα" στα αποδυτήρια. Διότι όποιος φρονεί ότι οι ομάδες φτιάχνονται με περγαμηνές και ονόματα και όχι στα αποδυτήρια είναι μύωψ και στερείται ψυχολογικής διείσδυσης και ενόρασης.

Υ.Γ. Η σχέση Γκάλη-Γιαννάκη φαίνεται να διαψεύδει τον πρώτο πυλώνα, αλλά μην ξεχναάμε ότι αναφερόμαστε σε τέρατα του επαγγελματισμού και όχι ερασιτέχνες.

- Δημοσθένης Δέπος

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: Προηγούμενο θέμα Επόμενο θέμα

Προσθήκη σχολίου

Premium Penna Reporter Mamamia CityWoman