Αμηχανία λοιπόν; Αμηχανία σε όλους τους άλλους εκτός της ίδιας της Χρυσής Αυγής. Οι δικοί της βουλευτές γνώριζαν πολύ καλά ότι εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, που κάθε θεσμός και αξία έχουν χάσει την αίγλη και την αξιοπιστία τους, κερδίζει αυτός που εμφανίζεται να ρίχνει "γροθιά στο κατεστημένο" είτε μεταφορικά ή ακόμα και κυριολεκτικά.

Και φθάνουμε στο τελευταίο σόου. Εκεί που απο το βήμα της Ολομέλειας, ο σωματώδης τύπος, ο οποίος στον ελεύθερο χρόνο του δίνει εντολές για δολοφονίες, σπιλώνει το ΚΚΕ και τους εκπροσώπους του. Ουρλιάζει, δείχνει τις γροθιές του, προκαλεί, απολαμβάνει την έλλειψη ετοιμότητας με τον προεδρεύοντα να καλεί το φρούραρχο απο μικροφώνου. Και τότε πολλοί αποχωρούν. Δεν ανέχονται την προσβολή.

Αργότερα ένας μικρόσωμος άνδρας σπεύδει να σταθεί μπροστά στο βουλευτή-ντουλάπα της Χ.Α. που κάνει επίδειξη κτηνώδους δύναμης. Στέκει και του δείχνει το τεράστιο μέγεθος της δημοκρατίας. Είναι ο Νίκος Μανιός. Ο γιατρός. Ο φοιτητής που πολλά χρόνια πριν με κάτι άλλους φοιτητές το Γιώργο Σαγιά, μαθηματικό, το Νίκο Χρυσανθόπουλο, γεωπόνο, όρθωσαν και τότε το ανάστημα τους στο δικτατορικό καθεστώς.

«Εγώ δεν θα έφευγα από τη Βουλή, η θητεία και η παιδεία μου στην Αριστερά είναι ότι με τον φασισμό, όταν έρχεσαι σε αντιπαράθεση, δε φεύγεις, κάθεσαι εκεί και διεκδικείς με νόμιμους τρόπους, υπάρχουν κανόνες στη Βουλή, με τους οποίους επιβάλλεται η τάξη», δήλωσε λίγο αργότερα ο Μανιός.

«Δε μπήκα στην αίθουσα, για να δείρω τον Λαγό, που είναι μία 'ντουλάπα' 150 κιλά, εγώ μπήκα, για να του πω να μη φωνάζει, διότι δεν τον φοβόμαστε, ή να φύγει έξω, αν δεν μπορεί να ελέγξει τα νεύρα του» πρόσθεσε.

«Αν κάθε φορά, που γίνεται κριτική στην Χρυσή Αυγή, αυτοί θα φωνάζουν και εμείς θα φεύγουμε, κάθε φορά που φωνάζει και βρίζει ο Λαγός, θα βγαίνουμε εμείς έξω και θα παίζει το θέατρο, ότι επιβάλλεται στη Βουλή και θα δείχνει στο λαό ότι καθαρίζει και ξεβρομίζει τους κακούς βουλευτές;». Τι απαντάς σε αυτή την απορία του;

«Αυτή είναι μια στάση, που κατά τη γνώμη μου πρέπει να έχει η Αριστερά», είπε ο κ. Μανιός, επικαλούμενος την άποψη που «είναι διατυπωμένη από φιλοσόφους και μαρξιστές, ότι ο καπιταλισμός στις κρίσεις έχει δυο όπλα, τον φασισμό και τον πόλεμο».

Το ίδιο θα έκαναν και οι αλλοτινοί σύντροφοι του στην αντίσταση κατά της χούντας, ο Σαγιάς και ο Χρυσανθόπουλος αν ήταν και αυτοί βουλευτές.

Ήσυχοι άνθρωποι στην καθημερινή τους ζωή. Απλοί, καθημερινοί. Μόνο όταν χρειάζεται υψώνουν το ανάστημα τους μπροστά στο φασισμό.

Για όσους ψάχνουν την ηθική της αριστεράς, ιδού η απάντηση.

Και για κάποιο μυστήριο λόγο είναι και οι τρεις μικρόσωμοι. Αστείο ε;

Λασκαρίνα Γερασίμου