Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.

Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι.

Είναι διγαμία ν’ αγαπάς και να ονειρεύεσαι.

Η λύπη ομορφαίνει επειδή της μοιάζουμε.

Όταν ακούς «τάξη», ανθρωπινό κρέας μυρίζει

Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά.

Αλλά κάτεχε ότι μονάχα κείνος που παλεύει το σκοτάδι μέσα του θα ‘χει μεθαύριο μερτικό δικό του στον ήλιο.

Θεέ μου τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε!

Όπου και να θολώνει ο νους σας
μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό
και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.

Ένα σώμα γυμνό είναι η μοναδική προέκταση της νοητής γραμμής που μας ενώνει με το μυστήριο

Πάντα περνάς τη φωτιά για να φτάσεις τη λάμψη.

Όταν η συμφορά συμφέρει, λογάριαζέ την για πόρνη.