Ο Άκης Ράπτης είναι ένας πολύπλευρος καλλιτέχνης, ζωγράφος, γλύπτης, με μεγάλη ποικιλία στην θεματολογία των έργων του. Έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και έχει κάνει και πολλές ατομικές σε Ελλάδα και εξωτερικό. Σοβαρός, ευγενής και πολύ σεμνός μας δέχτηκε φιλόξενα στο εργαστήριο του και μας μίλησε με πάθος για τη δουλειά του.

Ζ.Τ : Βλέποντας τα έργα σου διακρίνουμε μια ευρεία θεματολογία, θα ήθελες να μας μιλήσεις γι' αυτό;

Α.Ρ : Ζωγραφίζω τον περίγυρο μου, καθημερινές εικόνες. Θα έπληττα θανάσιμα επιμένοντας σε μια συγκεκριμένη θεματολογία. Εξάλλου, κάθε θέμα έχει και τις δικές του προκλήσεις και τεχνικές απαιτήσεις και αυτό είναι βασικό κίνητρο για να γίνεσαι καλύτερος στη δουλειά σου, να ανακαλύπτεις νέα σημαντικά-ασήμαντα, που μέσα από τα έργα σου θέλεις επικοινωνήσεις με τους θεατές.

Ζ.Τ : Ποια είναι η τεχνοτροπία στους πίνακές σου;

Α.Ρ : Αγαπώ την γεωμέτρηση των πραγμάτων. Η αρμονία και η ομορφιά δεν κρύβεται ποτέ πίσω από φτιασιδώματα και φανφάρες. Είναι λιτή, γεωμετρική και απέριττη. Δεν το κρύβω πως είναι μία επίπονη διαδικασία, διότι, πρέπει προτού το γεωμετρήσεις να μπορείς να αποτινάξεις τα περιττά, τα πρόσθετα της ανθρώπινης ματιάς και σκέψης. Είναι ο μόνος τρόπος για να αγγίξεις την ομορφιά και την αλήθεια. Πολλές φορές γυρίζω στον ρεαλισμό σαν άσκηση υπενθύμισης του ορατού. Είναι η αφετηρία μου, όπως όλων εξάλλου.

Ζ.Τ : Θα ήθελες να μας αναφέρεις κάποιον εικαστικό που θαυμάζεις και για ποιο λόγο;

Α.Ρ : Θαυμάζω τα έργα πολλών ζωγράφων, όμως το έργο του Μόραλη είναι αυτό που με παρασύρει. Κατά την γνώμη μου είναι ο πιο ερωτικός γεωμέτρης Έλληνας ζωγράφος. Λιτός, λυρικός και απόλυτα γήινος. Ευφυής άνθρωπος και παιδεμένος καλλιτέχνης.

Ζ.Τ : Από ποιους εικαστικούς θεωρείς ότι έχεις δεχτεί επιρροές;

Α.Ρ : Δεν ξέρω. Πράγματι δεν ξέρω. Μάλλον ο Μόραλης ήταν ο καθοριστικός.

Ζ.Τ : Γνωρίζουμε ότι είσαι λάτρης της κυκλαδίτικης τέχνης. Πώς αυτό αντικατοπτρίζεται στη δουλειά σου;

Α.Ρ : Χιλιάδες χρόνια μας πήρε ο κύκλος για να επιστρέψουμε και πάλι καλλιτεχνικά στον μινιμαλισμό, την γεωμετρία, την ουσία. Η αρχαία πρωτοκυκλαδική τέχνη φαντάζει στα μάτια μου ως η απόλυτη τέχνη. Είναι τόσο άμεση, τόσο εναρμονισμένη με την ουσία της ίδιας της φύσης, που έτσι απογυμνωμένη από κάθε τι περιττό σε προκαλεί να ταξιδέψεις μαζί της σε άλλες διαστάσεις. Οι ειλικρινείς αισθήσεις τους και οι πρωτόγονες εμπειρίες τους είχαν οξύνει μία ματιά που μπορούσε να διακρίνει το θείο. Ναι το πιστεύω, συνομιλούσαν με τον θεό.

Z.T : Με τον καιρό είναι γεγονός πως ένας καλλιτέχνης ωριμάζει. Διακρίνεις την δουλειά σου σε χρονικές ενότητες ανάλογα με τη θεματολογία ή τα υλικά που έχεις χρησιμοποιήσει;

Α.Ρ : Πέρα από την εμφανή μετακίνησή μου από τον ρεαλισμό στην αφαίρεση και την γεωμετρία δεν μπορώ να διακρίνω περιόδους, όμως μπορώ να διακρίνω θεματολογικά κάποιες περιόδους η και χρωματικά. Τώρα περνάω μια περίοδο που αγαπώ τα ζωηρά πράσινα. Ποτέ άλλοτε δεν τα έχω χρησιμοποιήσει. Πέρασα μία περίοδο που ζωγράφιζα ασπρόμαυρα και μετά ξαφνικά ήρθε το έντονο πράσινο ίσως σαν ανάγκη για αισιοδοξία και περισσότερο φώς. Βλέπετε οι πολιτικοί έχουν καταφέρει να σκοτεινιάσουν τις ζωές μας.

Z.T : Είσαι ένας πολύπλευρος καλλιτέχνης. Και οι πίνακες αλλά και τα γλυπτά σου είναι αξιόλογα. Μίλησε μας για το «Δια πρό» που εκτέθηκε στο Βυζαντινό Μουσείο.

Α.Ρ : Το «διαπρό» είναι ένα γλυπτό που φτιάχτηκε μετά από την πρόσκληση της Ελίνας και Ντόρας Θεοδωροπούλου για συμμετοχή μου στην έκθεση ΔΙΑ, που πραγματοποιήθηκε στο Βυζαντινό Μουσείο. Ο κάθε καλλιτέχνης έπρεπε να διαλέξει μία λέξη που να περιέχει την πρόθεση «δια». Διάλεξα την Ομηρική λέξη «διαπρό» που σημαίνει από εκεί έως εδώ. Πέρα ως πέρα. Από το Θείο στα επί της γης και από το εφήμερο στο διηνεκές. Καθόσον, ο Όμηρος υπήρξε ο πρώτος γνωστός θεολόγος, συνέδεσα την λέξη με την αναζήτηση της απάντησης στο αιώνιο ερώτημα. Το γλυπτό είναι φυσικού μεγέθους από γύψο και φτιάχτηκε για να αγναντεύει, ανυπόδητο, από το μπαλκόνι του Βυζαντινού μουσείου τον ορίζοντα, το πέρα, το θείο.

Z.T : Θεωρείς ότι η τέχνη έχει και θεραπευτικές ιδιότητες και δυνατότητες;

Α.Ρ : Το θέμα στις ημέρες μας το άνοιξε ο Αλέν ντε Μποτόν. Η τέχνη λειτουργεί εξισορροπητικά. Λέει πράγματα που οι λέξεις δεν μπορούν να εκφράσουν πάντοτε. Η τέχνη διαθέτει άλλες δυνατότητες επικοινωνίας. Στην ψυχή και την σκέψη σίγουρα κάνει καλό και όταν αυτό συμβαίνει τότε είναι βέβαιο πως έχουμε ένα σπουδαίο έργο μπροστά μας.

Z.T: Όπως είναι προφανές είσαι έντονα καλλιτεχνική φύση. Ποια η σχέση σου με την μουσική; Θα σου περνούσε από το μυαλό να ασχοληθείς κάποτε επαγγελματικά μ' αυτό;

Α.Ρ: Όπως τα εικαστικά έτσι και η μουσική απαιτεί την ψυχή σου για να σου χαριστεί. Την αντιμετωπίζω με πολύ σεβασμό και την απολαμβάνω βαθιά. Μουσικός δεν είμαι. Όμως η μουσική μπορεί και θέλω να παίζει σημαντικό ρόλο στα έργα μου.

Η λυρικότητα είναι ένα κομμάτι έκφρασης που προσπαθώ να κατακτήσω. Η αρμονία είναι επίσης ένα από τα ζητούμενά μου. Τόσο η λυρικότητα όσο και η αρμονία σου παρέχονται απλόχερα μέσα από την μουσική. Εάν δεν μπορείς να κατανοήσεις και να αισθανθείς την μουσική, πως αυτό το ριμαδοπινέλο θα μπορέσει να γράψει μια ωραία πινελιά στο καμβά. Έτσι το βλέπω. Η ποιητικότητα των στοίχων είναι η μουσικότητα που κρύβει η ποίηση. Η μουσική υπάρχει παντού. Με αυτές τι σκέψεις και μετά από πάρα πολλά χρόνια, ξεκίνησα και πάλι μαθήματα μουσικής, Soul και Jazz.

Αγαπημένοι μου δάσκαλοι, η Idra Kayen στα φωνητικά και ο Κώστας Γιαξόγλου στο πιάνο.

Ζ.Τ : Μίλησέ μας για τις εκθέσεις σου σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Α.Ρ : Εκθέσεις που πραγματικά απόλαυσα ήταν η ατομική μου στο Ρέθυμνο που έγινε υπό την αιγίδα του Μουσείου σύγχρονης τέχνης Κρήτης. Επίσης, η έκθεση του Μονάχου παλαιότερα. Η έκθεση Δια στο Βυζαντινό μουσείο ήταν ωραιότερη διαδραστική έκθεση που συμμετείχα.

Τώρα επικεντρώνομε σε μία παρουσίασή μου που θα γίνει σύντομα στο εξωτερικό και σε μία συνεργασία με φωτογράφο που θα παρουσιαστεί στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα δουλεύω και για την επόμενη ατομική μου.

Ζ.Τ : Ποια θα είναι η θεματολογία της επόμενης ατομικής σου έκθεσης;

Α.Ρ : Παρότι δουλεύω επάνω σε ένα θέμα μέχρι να το εξαντλήσω, προσωρινά, ποτέ δεν δουλεύω επάνω σε μία ενότητα έργων και μόνο. Η σειρά Breast stories είναι σχεδόν έτοιμη. Ένα βιβλίο που θα συνοδεύει τα έργα αυτής της σειράς είναι το επόμενο στάδιο για την ολοκλήρωσή της. Στο βιβλίο καταγράφονται οι συνομιλίες με την αγαπημένη ψυχαναλύτρια ‘Ελια Καράλη!

Μία ανοικτή, ειλικρινής, τολμηρή για τα μέτρα μου συζήτηση, χωρίς όρια, έργο προς έργο! Μετά είναι τα Δάση. Μια σειρά έργων που αγαπώ πολύ. Αυστηρή abstract ζωγραφική σε λυρικό παιχνίδι με το φώς.

Ζ.Τ : Στις μέρες μας, είναι σχετικά εύκολο να είναι κανείς καλλιτέχνης, αρκεί να εκφράσει με κάποιο καλλιτεχνικό τρόπο την άποψή του. Συμμερίζεσαι αυτή τη θέση ή θεωρείς ότι η τέχνη είναι συνυφασμένη με την αισθητική;

Α.Ρ : Το να εκφράζεις την σκέψη σου και τα συναισθήματά σου με κάποιον καλλιτεχνικό τρόπο, είναι καλό. Όμως αυτό δεν σε καθιστά απαραίτητα και καλλιτέχνη. θεωρώ πως η τέχνη πρέπει να είναι συνυφασμένη με την αισθητική. Η προσήλωση στην αισθητική, την αρμονία, τη ομορφιά εν τέλει, είναι άσκηση. Η αισθητική θέτει κανόνες όμως επ’ ουδενί δεν σε περιορίζει. Πείτε μου ένα συναίσθημα, μια σκέψη, η μια κατάσταση που να μην μπορεί να εκφραστεί με κανόνες αισθητικής. Δεν υπάρχει. Το τι είναι αισθητικά καλό ή όχι, έχει να κάνει με την θέση του καλλιτέχνη αλλά και με αυτή του θεατή απέναντι στον εαυτό του και την ζωή.