Το ζήτημα δεν είναι ότι αν κάποιος που σέβεται π.χ τους δημόσιους περιορισμούς και καπνίζει μονάχα εκεί όπου (ακόμα…) επιτρέπεται ή στον ιδιωτικό του χώρο το΄ χει πάρει απόφαση ότι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να υποστεί τις συνέπειες, συνιστώντας ειρωνικά στους άκαπνους «καλά, εσείς φροντίστε να πεθάνετε υγιείς»…

Το θέμα είναι η αδιάκριτη εισβολή του κράτους με όχημα την Ιατρική στο προσωπικό άδυτο καθενός με σκοπό να περιχαρακώσει την πλειοψηφία και να υποδείξει συμπεριφορές που κάποιοι ψηλότερα έκριναν αυθαίρετα ότι είναι οι αρμόζουσες και πολιτικά ορθές.

Συνηθίζοντας σε αυτήν την ύπουλα διαβρωτική κρατική αυθαιρεσία, η οποία δεν ενοχλείται απο τα ρυπογόνα βιομηχανικά φουγάρα ούτε από το επίσημο εμπόριο ηρωίνης το διεθνές εμπόριο όπλων, το traffiking ή την ανήλικη εργασία, δεν είναι μακριά η στιγμή- και το βλέπουμε άλλωστε μπροστά στα μάτια μας, ιδίως στις πιο προηγμένες αστικές Δημοκρατίες όπου άρχισε να απαγορεύεται το κάπνισμα και κατ΄ οίκον!- που προεκτείνοντας την υπόθεση αυτή θα θεωρείται ανεύθυνη οποιαδήποτε πολιτική ή «ιδιαίτερη» επιλογή δεν συμβαδίζει με τις διαθέσεις των κρατούντων. 

Ρίξτε μια ματιά στις κατά καιρούς «ενημερωτικές εκστρατείες» για τη δημόσια Υγεία, οι οποίες στην πραγματικότητα τρομοκρατούν τον κόσμο και κοιτάξτε και πόσο γεωμετρικά αυξάνονται κάθε φορά οι δαπάνες υπέρ των μεγάλων φαρμακευτικών υπερεθνικών εταιρειών κι έχετε μπροστά σας ένα ακλόνητο επιχείρημα εναντίον αυτής της καθαρά ιδιοτελούς στρατηγικής.

Εδώ και μερικά χρόνια τα λόμπι των Βρυξελλών αποφάσισαν ότι οι επιφάνειες των πακέτων στα τσιγάρα θα καλύπτονται με αποτρεπτικές εικόνες και μηνύματα.

Πρόκειται για κάτι ελεεινές και φρικιαστικές φωτογραφίες που προκαλούν αποστροφή και, όπως αναμενόταν –και το υπογραμμίζουν εμφατικά αυτό οι εκπρόσωποι της καπνοβιομηχανίας- δεν συνέτισαν κανέναν.

Το μόνο που επέτυχαν- και μήπως αυτός άραγε ήταν ο επιμελώς κρυμμένος στόχος;- ήταν να αυξηθεί κατακόρυφα η ζήτηση για ταμπακιέρες…

Ο διωγμός των καπνιστών είναι μάλιστα ακατανόητος από την στιγμή που οι κυβερνήσεις προϋπολογίζουν την ίδια ώρα με περισσή υποκρισία πρόσθετα έσοδα ετησίως από την κατανάλωση καπνού.

Επιμύθιο: Στο αυτοβιογραφικό του βιβλίο «Τελευταία Πνοή» ο ανεπανάληπτος Λουίς Μπουνιουέλ αναφέρεται με θαυμασμό και νοσταλγία στα μπαρ που γούσταρε να την αράζει, περιγράφοντας μαγικά μια αλκοολική ατμόσφαιρα με διακριτικούς θορύβους και χαμηλή μουσική ώστε να μπορείς να σκέφτεσαι ή να ακούς χωρίς υστερικές κραυγές τον διπλανό σου.

Εκεί λοιπόν λέει σε κάποια στιγμή πως αν εκείνες τις ώρες παρουσιαζόταν μπροστά του ο Μεφιστοφελής και του πρότεινε να του ξανάδινε πίσω τον λεγόμενο ανδρισμό (δηλαδή, κραταιά στύση) ο ίδιος, θα του ζήταγε «πλεμόνια και σκότια για να μπορώ να καπνίζω και να πίνω όσο γίνεται περισσότερο»…