Ο ίδιος, όπως εξομολογείται, «φυλάκισε» τα παιδιά, καθώς θεωρούσε πως οι κίνδυνοι στη μεγάλη πόλη είναι πολλοί. Έτσι είχε στην κατοχή του μόνο το κλειδί της μιας πόρτας, την οποία πάντα κρατούσε κλειδωμένη.

Η μόνη επαφή που είχαν οι νέοι με τον έξω κόσμο γινόταν μέσω των ταινιών που κατά καιρούς έβλεπαν. Όταν δε μεγάλωσαν αρκετά, ο πατέρας τους έδινε την άδεια να δουν ότι πραγματικά ήθελαν, ακόμα και ταινίες που εμπεριείχαν βία.

Το 2010 τα αδέρφια, μεγαλύτερα πια ηλικιακά, αποπειράθηκαν να το σκάσουν, ντυμένα με στολές εμπνευσμένες από την ταινία “Resevoir dogs”. Ήταν τότε που η σκηνοθέτης Crystal Moselle τους συνάντησε τυχαία και η ζωή τους άλλαξε άρδην.

Η ίδια εξηγεί: «Στην αρχή νόμιζα πως γνώρισα ανθρώπους από άλλη φυλή. Μόνο που δεν έρχονταν από μίλια μακριά αλλά από λίγα στενά παραπέρα». Γρήγορα η σκηνοθέτης έγινε φίλη μαζί τους ενώ όλοι μαζί αποφάσισαν να βάλουν κάμερες στο σπίτι.

Αργότερα η Moselle, η γυναίκα που θεωρείται πως τους άνοιξε το δρόμο για τη ζωή, δημιούργησε ένα ντοκιμαντέρ για την εμπειρία τους το οποίο μάλιστα παρουσιάστηκε και σε ανάλογο Φεστιβάλ.