Βεβαίως η αποφυλάκιση του Ρουπακιά συνοδεύτηκε από αυστηρούς περιοριστικούς όρους, αλλά αυτό δεν μετριάζει τις αλγεινές εντυπώσεις: ο νεοναζί φονιάς του Παύλου Φύσσα θα πάει σπίτι του, γεγονός που αποτελεί προσβολή στη μνήμη του νεκρού και πρόκληση για κάθε δημοκρατική συνείδηση σε όποιον πολιτικό χώρο και αν κινείται.

Ακόμη περισσότερο που, με την αποφυλάκιση του Ρουπακιά, δεν θα έχει μείνει κανένας Χρυσαυγίτης στη φυλακή. Οι ιεραρχικά ανώτεροί του στην παραστρατιωτική οργάνωση που δηλώνει κίνημα, είναι ελεύθεροι να σκηνοθετούν κάθε τόσο κι από ένα «σόου» στη Βουλή και να οργανώνουν καινούργιες προκλήσεις στο κοινωνικό πεδίο.  

Είναι πρόδηλο ότι για τη θλιβερή αυτή εξέλιξη έχουν ευθύνη οι δικαστικές αρχές, που ανέχθηκαν να σέρνεται η πολύκροτη δίκη με ρυθμούς χελώνας, αντί να αποδώσουν γρήγορα δικαιοσύνη, όπως απαιτεί το κοινό περί Δικαίου αίσθημα.

Κορυφαίοι νομικοί και δικαστικοί κύκλοι, χωρίς διάθεση να παρέμβουν σε μια εν εξελίξει δίκη, είχαν διακριτικά εδώ και καιρό επισημάνει στο Penna.gr ότι από τη στιγμή που υπάρχει πεντακάθαρη και αβίαστη ομολογία του δράστη η υπόθεσή του έπρεπε αυτονόητα και πρακτικά να διαχωριστεί, αντί να «τσουβαλιαστεί» με τις υποθέσεις άλλων 80 κατηγορουμένων για συμμετοχή στην οργάνωση, γεγονός που έδωσε την νομική άνεση στην υπεράσπιση να κωλυσιεργεί κατά το δοκούν.  

Σοβαρές ευθύνες βαρύνουν ωστόσο και την κυβέρνηση, και προσωπικά τον υπουργό Δικαιοσύνης, που δεν εξασφάλισαν μια αίθουσα της προκοπής για την ταχεία εκδίκαση της υπόθεσης, αλλά, αντίθετα, επέλεξαν την αίθουσα των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού, όπου η υπόθεση Φύσσα εκδικαζόταν εκ περιτροπής, μαζί με άλλες υποθέσεις για ζητήματα τρομοκρατίας. 

Ό,τι και να πούμε θα είναι λίγο, από την στιγμή που κανένας επίσημος ή αρμόδιος δεν είναι σε θέση να δώσει πειστικές εξηγήσεις γι΄ αυτό το ηθικό και πολιτικό σκάνδαλο στην κεραυνοβολημένη οικογένεια του αδικοχαμένου αντιφασίστα μουσικού.