ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

Τραγούδια που ακούγαμε στο αυτοκίνητο: Owner Of A Lonely Heart (Yes)

Tweet
Share
Tweet
Share

Τα παλιά τα χρόνια ακούγαμε τη μουσική απ’ το κασετόφωνο. Μετά ήρθαν τα CD. Κι αργότερα τα αυτοκίνητα που είχαν υποδοχή για USB.

Κοινό σημείο μεταξύ των εποχών, η αγάπη μιας παρέας να φτιάχνει λίστες με όσα αγαπά να τραγουδά στις εκδρομές και τα ταξίδια της. Το κατεβασμένο παράθυρο πάνω στο οποίο τεντώνει τα πόδια του ο συνεπιβάτης σα να ‘ταν το τραπεζάκι μπροστά από τον καναπέ του. Οι αναμνήσεις που μένουν ακουμπισμένες για πάντα στα καθίσματα μιας παρέας που χορεύει αψηφώντας τα χιλιόμετρα που την περιμένουν μέχρι να φτάσει στον προορισμό της.

Το Owner of a lonely heart μιλά για την παράδοξη σχέση που έχουμε με τη μοναξιά. Καθώς ενώ είναι δυσβάσταχτη υπό κανονικές συνθήκες, άπαξ και πληγωθείς, «είναι πολύ καλύτερο να είσαι κάτοχος μια μοναχικής καρδιάς, παρά μιας πληγωμένης».

Σε μουσικό επίπεδο το άλμπουμ απείχε πολύ από τον συνήθη progressive ήχο των Yes που χαρακτήριζε τη μπάντα κατά τη δεκαετία του '70 και την πρώτη περίοδο δημιουργίας της.

Το συγκρότημα είχε διαλυθεί το 1981, μετά την ολοκλήρωση μιας γεμάτης δεκαετίας που τους βρήκε να κυκλοφορούν οκτώ άλμπουμ. Δύο χρόνια αργότερα ωστόσο, οι Yes επανασχηματίστηκαν, επιλέγοντας αυτή τη φορά να στραφούν σ' ένα τρόπο παιξίματος που υιοθετούσε τα μοτίβα της mainstream ροκ. Δηλαδή πιο μικρά σε διάρκεια κομμάτια και με πιο συγκεκριμένη δομή.

Με το νέο άλμπουμ τους, το 90125 (1983), οι Yes ήρθαν σ' επαφή με ένα νέο κοινό, το οποίο αδυνατούσε να πιστέψει ότι τα προηγούμενα κομμάτια της μπάντας κρατούσαν κατά κανόνα από δέκα λεπτά κι ήταν τόσο περίπλοκα. Είναι ενδεικτικό ότι το διπλό άλμπουμ Tales from Topographic Oceans που είχαν κυκλοφορήσει το 1973 αποτελούταν από τέσσερα μόλις τραγούδια, με το μικρότερο να έχει διάρκεια 18 λεπτά και 31 δευτερόλεπτα!

Σε αντίθεση με τις περιπτώσεις όπου η μεγάλη επιτυχία σ' ένα άλμπουμ αφορούσε ένα τραγούδι που παραλίγο να μείνει απέξω, στην προκειμένη οι συντελεστές του δίσκου είχαν εκτιμήσει εξ αρχής ότι το τραγούδι θα κατάφερνε να φτάσει ψηλά. Και πράγματι για τους Yes υπήρξε το ένα και μοναδικό τους τραγούδι που έφτασε ποτέ στην κορυφή των Charts.

Τη μεγάλη πίστη του στο τραγούδι είχε εκφράσει ο συνιδρυτής και πρόεδρος της Atlantic Records, της δισκογραφικής που είχε τους Yes, Ahmet Ertegun. Η άποψή του είχε ιδιαίτερη βαρύτητα καθώς ήταν ο άνθρωπος που είχε καθοδηγήσει την καριέρα της Aretha Franklin, των Led Zeppelin και πολλών ακόμη σημαντικών καλλιτεχνών.

Βέβαια χρειάστηκε προσπάθεια για να μπουν όλα σε μια σειρά. Η επιστροφή στη μπάντα του τραγουδιστή και στιχουργού Jon Anderson, ο οποίος είχε αποχωρήσει το 1980 και η προσθήκη του Trevor Rabin (μουσικού και τραγουδοποιού) συνέβαλαν καταλυτικά. «Το τραγούδι ήταν έτοιμο, αλλά δεν υπήρχαν στίχοι. Είχαν δοκιμάσει κάποιους, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Συνολικά τα τραγούδια του δίσκου ήταν συναρμολογημένα μουσικά. Σε άλλο όμως έλειπε το ρεφρέν και σ' άλλο οι στίχοι. Μέσα σε διάστημα τριών εβδομάδων καταφέραμε όμως και τα συμπληρώσαμε όλα με τον Trevor».

«Θυμάμαι ότι καθόμουν με τον Trevor και αρχίσαμε να γράφουμε. Ξεκινώ με τον στίχο ‘Move yourself, you always live your life never thinking of the future’ και μετά ο Τρέβορ συμπληρώνει 'Prove yourself, win or loser'», διηγείται ο Jon Anderson. «Μου λέει ‘Jon πρέπει να φύγω, συνεχίζεις εσύ. Ωστόσο το ρεφρέν ήταν ήδη κατάλληλα διαμορφωμένο από τον Τρέβορ’».

Ο Trevor Rabin ανέφερε αργότερα ότι σκέφτηκε τον τίτλο του τραγουδιού μετά μια ιδιαίτερα μακρά επίσκεψη στο μπάνιο. Λόγω της πολύ καλής του ακουστικής τραγουδούσε συχνά εκεί, βγαίνοντας με ιδέες που όπως αποδείχτηκε, μπορούν να σε οδηγήσουν ακόμη και στην κορυφή του κόσμου.

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: Προηγούμενο θέμα Επόμενο θέμα

Προσθήκη σχολίου

Premium Penna Reporter Mamamia CityWoman