Έτσι λοιπόν, σε πολλά κοινωνικά στρώματα, γεννάται η απαρχαιωμένη αντίληψη του μεσσιανισμού. Με άλλα λόγια, γεννάται η εισέτι ανικανοποίητη λαχτάρα για την έλευση ενός πεφωτισμένου πολιτικού ηγέτη, ο οποίος θα κατέχει όλες τις απαντήσεις στα κακώς κείμενα που μαστίζουν την κοινωνία μας.

Το management, ως ηγέτη ορίζει μια προσωπικότητα που ασκεί επιρροή σε άλλα άτομα και τα κάνει να την ακολουθούν εθελοντικά και πρόθυμα.

Ωστόσο, η αντίληψη του μεσσιανισμού δεν κάνει απλά λόγο για την φιλοσοφική αναγκαιότητα του ηγέτη στην κοινωνία, επιτάσσει με απόλυτη βεβαιότητα πως τέτοιου είδους πολιτικοί ηγέτες είναι αναγκαίοι για την ίαση των δεινών μας, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο κίνδυνος που λανθάνει.

Σε μια κοινωνία πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος της εξαπάτησης από τέτοιους ηγέτες, οι οποίοι μάλιστα αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση προσωπικών τους συμφερόντων. Ο λαϊκισμός, ο ξύλινος λόγος και η δημαγωγία του πολιτικού συστήματος βρίσκουν εύφορο έδαφος και ανθούν μονάχα όταν οι πολίτες δεν χαρακτηρίζονται από την απαραίτητη γενική παιδεία.

Η αντίληψη του μεσσιανισμού δεν συνάδει με το ελληνικό πνεύμα καθώς είναι μια επικαλούμενη δοξασία, η οποία φαλκιδεύει τη δημοκρατία. Δεν απευθύνεται σε ελεύθερους ανθρώπους που διαμορφώνουν οι ίδιοι τις ζωές τους και είναι υπεύθυνοι για αυτές, αλλά σε άβουλα ανδρείκελα και υποχείρια της μάζας, που εναποθέτουν τις ελπίδες τους για λύτρωση από την κρίση σε χαρισματικούς ηγέτες.

Η παιδεία είναι μια δύναμη που μπορεί να αλλάξει τον άνθρωπο και τη ζωή του. Δεν πρόκειται για κάτι άκαμπτο και στατικό. Το νόημά της δεν εξαντλείται μονάχα στην απόκτηση γνώσεων αλλά μετουσιώνεται σε κάτι λαμπρότερο, τη δημιουργία ιδεών. Αυτή η γνώση των ιδεών είναι η μοναδική λύση στο τέλμα του σκοταδισμού, που πλήττει κάθε κοινωνία και όχι οι πολιτικοί ηγέτες που υπόσχονται να φανερώσουν όλες τις εξ’ αποκαλύψεως αλήθειες.

Παναγιώτης Ζαΐμης