Ο Lead Belly τη δεκαετία του 1930

«Άκουσα για πρώτη φορά τη μουσική του Belly από τη συλλογή των δίσκων του πατέρα μου, ήταν περίπου το 1954-1955. Κάθε Σάββατο πηγαίναμε στο δισκάδικο της γειτονιάς και εκείνος που συνήθως ήξερε τα πάντα για τη μουσική, μου εξηγούσε και την παραμικρή λεπτομέρεια… Ήθελε φαίνεται να με μυήσει για τα καλά στα μυστικά της λες και ήξερε τη συνέχεια», εξηγεί ο καλλιτέχνης, ενώ συμπληρώνει πως συνειδητοποίησε πολύ αργότερα το μεγαλείο της συλλογής του πατέρα του. «Στην αρχή θεωρούσα πως ήταν κάτι το φυσιολογικό για άτομα που έχουν αδυναμία στην τζαζ μουσική και τα blues.»

Ο Van Morrison στα φωνητικά το 1965

«Tα πρώτα τραγούδια του Belly που άκουσα βρίσκονταν στο δίσκο “Classics in Jazz on Capitol”, ενώ ήταν τα “Ella Speed”, “Goodnight Irene”, “On a Christmas Day”, “Take this Hammer”, “Sweet Mary” και “Rock Island Line”. Ακόμα έχω το δίσκο. Η φωνή του σε συνδυασμό με τον μοναδικό ήχο της κιθάρας του με εξέπληξε. Το ίδιο διάστημα άκουγα τα κομμάτια των Sonny Terry και Brownie McGhee, των Josh White,  Louis Armstrong και Muddy Waters. Ήταν η περίοδος που έμαθα τις βασικές αρχές του συγκεκριμένου είδους, που ταξίδεψα στις νότες του και κατάλαβα το μεγαλείο της δουλειάς των καλλιτεχνών», σημειώνει στη συνέχεια.

Ο Van Morrison στη συνέντευξη εξηγεί με κάθε λεπτομέρεια πώς κατά τη δεκαετία των 60’s μελέτησε σε βάθος τα τραγούδια τους αλλά και την τεχνική τους, υιοθετώντας κάθε στοιχείο που θα μπορούσε να μου φανεί χρήσιμο στη δική του πορεία. Όπως σημειώνει, όταν ήταν ακόμα μαθητής, το όνειρό του ήταν να γίνει κτηνίατρος. Ένας δάσκαλος του ωστόσο συστηματικά τον προέτρεπε να γίνει τραγουδιστής, καθώς ο νεαρός ξεχώριζε για την ωραία του φωνή στη χορωδία του σχολείου.«Μάλλον ο καθηγητής ήξερε κάτι παραπάνω από μένα», λέει αστειευόμενος ο Van Morrison