ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

“Hangover”

Tweet
Share
Tweet
Share

του Πάνου Τσαγκαράκη

Ο Μάριο αισθάνθηκε την κούραση να τον καταβάλει. Άφησε το ποτήρι με το ουίσκι που έπινε στο τραπεζάκι μπροστά του και το κεφάλι του να γείρει στο προσκέφαλο της άνετης πολυθρόνας της πρώτης θέσης του αεροπλάνου και αποκοιμήθηκε. Ξαφνικά ένοιωσε ένα χέρι να τον σκουντάει σχεδόν τρυφερά, μισάνοιξε τα μάτια του και αντίκρισε το πλατύ και φωτεινό χαμόγελο της Άννας, της αεροσυνοδού, στην οποία είχε πει το προηγούμενο βράδυ, κατά τη διάρκεια της πτήσης προς τη Νέα Υόρκη, ότι μοιάζει με την Όντρεϊ Χέπμπορν. 

«Ξύπνα», του είπε η Άννα, με τα υπέροχα μελί μάτια της να τον κοιτάζουν. Είχε τα σκούρα καστανά μαλλιά της μαζεμένα πίσω σε κότσο ακριβώς, όπως η Χέπμπορν στην ταινία «Πρόγευμα στο Τίφανις», «σε σαράντα λεπτά φτάνουμε.» «Πού;» Τη ρώτησε εκείνος, ζαλισμένος. «Που φτάνουμε;». «Στη Νέα Υόρκη» του απάντησε γελώντας με σκέρτσο». Την κοίταξε και αφού την ευχαρίστησε, της ζήτησε ένα Bloody Mary με πολύ Tabasco, εκείνη απόρησε με τη παραγγελία του, παρόλα αυτά του έγνεψε καταφατικά κι έφυγε να του το φέρει. Ο Μάριο, κοίταξε τον ευτραφή κύριο που κάθονταν δίπλα του, ο οποίος είχε μείνει κατάπληκτος, σα να μην πίστευε αυτό που άκουσε - και του είπε (θέλοντας να τον αποτρελάνει τελείως) - «παρεμπιπτόντως, ξέρετε αγαπητέ, ότι το bloody Mary είναι το καλύτερο φάρμακο για τον πρωινό hangover; Έτσι, τουλάχιστον μου έχει πει ο πατέρας μου!».

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: Προηγούμενο θέμα Επόμενο θέμα

Προσθήκη σχολίου

Premium Penna Reporter Mamamia CityWoman