Α η ζωή τι παιδεμός, λέι ο Καρούζος.

Σαρώνει τη χαρά με θειάφι

Χιώτης και Νίνου. Τραγουδάνε διφωνία "τι παράξενη κοπέλλα είσαι εσύ/ τι μεράκια έχεις και σε βασανίζουν..."

Τη φαντάζομαι με βαθειά σημάδια στο λαιμό. 

Χυμώδη, βασανισμένη, ανήμπορη για εκδίκηση, καταστρεμένη από τον έρωτα με τον Τσιτσάνη, παιχνιδιάρα, με φτηνά φορέματα 

Δεν άντεχε τη φθορά. Σηκώθηκε απ΄ το νοσοκομείο και σύρθηκε μέχρι το πάλκο.

"Σε απελπισμένες στράτες μ΄ εριξε η απελπισιά" είπε την πρώτη στροφή του Λαύκα και μετά λιποθύμησε.

Παράξενη κοπέλλα. Δεν άφησε το χρόνο ν΄ αραχνιάσει