Δηλωμένος ομοφυλόφιλος, κάτι που του στοίχισε την διαγραφή του από το Κομμουνιστικό Κόμμα, λάτρης του ποδοσφαίρου και ζώντας διαρκώς στη μεθόριο του κινδύνου, δεν ήταν λίγοι όσοι απέδωσαν την άγρια δολοφονία του, στο βαρύ ερωτικό του ταμπεραμέντο. Όμως άλλοι τόσοι αμφισβητούσαν καχύποπτα την εκδοχή, ότι ο Πελόζι, ήταν ο μοναδικός δολοφόνος.  

Θα χρειαστεί να περάσουν πολλά χρόνια από εκείνη την αποτρόπαιη νύχτα, μέχρι το 2005 ο «δράστης» να ανακαλέσει την ομολογία του και να υποδείξει ως βασικούς δράστες τους αδελφούς Μπορσελλίνο, μέλη της μαφίας που εκτέλεσαν το συμβόλαιο θανάτου.

Έχοντας ξεπεράσει από καιρό τα 50 και ζώντας μια ήσυχη ζωή ως κηπουρός στη Ρώμη, ο Πελόζι δεν έχει κανένα πρόβλημα να παραδεχθεί σήμερα ότι, απέσυρε την ομολογία του, όταν βεβαιώθηκε πως ήταν νεκροί όλοι όσοι απειλούσαν με την ίδια φρικτή τύχη τον ίδιο και την οικογένειά του, κάτι που τον απέτρεπε τόσα χρόνια να πει την αλήθεια.

«Τον εκτέλεσαν. Ήταν πέντε. Του φώναζαν «βρωμόπουστα», «σκατοκομμούνι» και τον χτυπούσαν βίαια. Εμένα με είχαν ακινητοποιήσει. Δεν άγγιξα καν τον Παζολίνι, αντίθετα προσπάθησα να τον υπερασπιστώ» δήλωσε ο 57 ετών σήμερα Πελόζι.Μεταξύ των πέντε εκτελεστών είχε αναγνωρίσει τους αδελφούς Μπορσελλίνο και δύο Σικελούς νεοφασίστες και ντίλερ.

Σύμφωνα με τα όσα δήλωσε, αλλά και την έρευνα των Σικελών δημοσιογράφων Τζουζέππε Λο Μπιάνκο και Σάντρα Ρίτσα, η δολοφονία του Πιερ Πάολο Παζολίνι ήταν καθαρά πολιτικό, και όχι σεξουαλικό, έγκλημα.

Αιτία, όπως αποκάλυψε η δημοσιογραφική έρευνα, ήταν η γνώση του Παζολίνι για πρόσωπα της ιταλικής πολιτικής και τις διασυνδέσεις τους με τον κόσμο της Μαφίας. «Ξέρω τα ονόματα των υπευθύνων, όλων αυτών που χειραγωγούν τους νεοφασίστες, όλων αυτών των γνωστών αγνώστων που είναι υπεύθυνοι για τα πρόσφατα εγκλήματα» είχε δηλώσει ο Παζολίνι ένα χρόνο πριν από τη δολοφονία του.

Στο τελευταίο βιβλίο του, μάλιστα, με τίτλο «Πετρέλαιο» (στα ελληνικά κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Παρατηρητής» το 1993), με πρόφαση ιστορίες ερωτικών εμμονών προχώρησε σε αποκαλύψεις για τους εγκληματικούς πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους της περιόδου της Δεύτερης Δημοκρατίας στην Ιταλία.

Στις εκδόσεις «Αστάρτη» κυκλοφόρησε επίσης το υπέροχο βιβλίο που εν είδει αυτοβιογραφίας, έγραψε μετά τη δολοφονία του, ο καλός του φίλος Ντομινίκ Φερνάντεζ με τίτλο «Εγώ ο Πιερ Πάολο στα χέρια του Αγγέλου».